Kiedy nie stosować leku Stomezul:
- jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli pacjent ma uczulenie na podobne leki, które zawierają substancje czynne o końcówce nazwy - prazol (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol);
- jeśli pacjent przyjmuje leki zawierające substancję czynną nelfinawir, stosowane w leczeniu zakażeń HIV.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Stomezul należy omówić to z lekarzem, jeśli:
- pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby
- pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek
- pacjent ma mieć wykonane specyficzne badanie krwi (oznaczenie stężenia chromograniny A)
- jeśli u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek reakcja skórna po zastosowaniu leku zmniejszającego wydzielanie kwasu solnego w żołądku, podobnego do leku Stomezul.
Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być przerwanie stosowania leku Stomezul. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych takich, jak ból stawów.
Przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej (takich jak Stomezul), zwłaszcza dłużej niż rok, może nieznacznie zwiększyć ryzyko złamania biodra, nadgarstka lub kręgosłupa. Jeśli u pacjenta stwierdzono osteoporozę lub przyjmuje on kortykosteroidy (które mogą zwiększyć ryzyko rozwoju osteoporozy), należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Nie należy stosować leku Stomezul, jeśli pacjent przyjmuje lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV). Następujące leki i Stomezul mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie:
- atazanawir (lek stosowany w zakażeniach HIV);
- ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); W razie konieczności lekarz dostosuje dawkę leku Stomezul u pacjentów przyjmujących lek w sposób ciągły i u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
- erlotynib (lek stosowany w leczeniu raka);
- leki metabolizowane przez specyficzny enzym, takie jak: - diazepam (lek uspokajający i ułatwiający zasypianie) - cytalopram, imipramina, klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji) - fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki i niektórych stanów bólowych). W razie konieczności lekarz musi zmniejszyć dawkę tych leków, zwłaszcza jeśli przyjmowane są okazjonalnie. U pacjentów przyjmujących fenytoinę lekarz będzie kontrolował jej stężenie we krwi, zwłaszcza na początku i po zakończeniu stosowania leku Stomezul.
- warfaryna, fenprokumon, acenokumarol (leki stosowane w zapobieganiu fizjologicznemu krzepnięciu krwi). Lekarz będzie kontrolował wartości parametrów krzepnięcia krwi, zwłaszcza na początku i po zakończeniu stosowania leku Stomezul.
- cylostazol (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego – choroby przebiegającej z bólem nóg podczas chodzenia na skutek niedostatecznego dopływu krwi);
- cyzapryd (lek stosowany w chorobach żołądka i jelit);
- metotreksat (lek stosowany w dużych dawkach w chemioterapii raka). Jeśli pacjent otrzymuje duże dawki metotreksatu, lekarz może zalecić czasowe odstawienie leku Stomezul.
- ryfampicyna (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy);
- ziele dziurawca (lek roślinny stosowany w leczeniu depresji);
- digoksyna (lek stosowany w leczeniu różnych chorób serca);
- klopidogrel (lek stosowany w celu zapobiegania zdarzeniom związanym z powstawaniem zakrzepów, tj. zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu);
- takrolimus (lek stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu).
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Jest mało prawdopodobne, aby Stomezul zaburzał zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania narzędzi i maszyn. Jednak niezbyt często lub rzadko mogą wystąpić takie działania niepożądane, jak zawroty głowy i niewyraźne widzenie. W takim wypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.