Kiedy nie stosować leku Oroes
- jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje leki zwane nieselektywnymi nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), w tym selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk);
- jeśli pacjent ma wrodzoną skłonność do zaburzeń rytmu serca lub u pacjenta wystąpił epizod zaburzeń rytmu serca (w badaniu EKG);
- jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub leki mogące wpływać na rytm serca.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Oroes należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Należy powiedzieć lekarzowi jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby, ponieważ mogą to być ważne informacje. W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli:
− pacjent ma padaczkę lub miał napady padaczkowe w przeszłości. Leczenie lekiem Oroes należy przerwać jeśli wystąpią drgawki lub zwiększy się ich częstość;
− pacjent ma zaburzenia czynności wątroby. Może być konieczna zmiana dawki przez lekarza;
− pacjent ma zaburzenia czynności nerek. Może być konieczna zmiana dawki przez lekarza;
− pacjent ma cukrzycę. Leczenie lekiem Oroes może zaburzać kontrolę stężenia glukozy (poziomu cukru we krwi). Może być konieczna zmiana dawki insuliny i (lub) doustnych leków obniżających stężenie glukozy we krwi;
− pacjent ma zwiększona skłonność do krwawień lub tworzenia się siniaków lub pacjent zażywa leki, które wpływają na krzepliwość krwi, takie jak kwas acetylosalicylowy oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki przeciwbólowe), niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychotycznych (atypowe leki przeciwpsychotyczne i fenotiazyna) oraz większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Ryzyko również zwiększa się, jeśli podczas leczenia pacjent przyjmuje także tiklopidyny lub dipyridamol (stosowane w celu zmniejszenia ryzyka zakrzepicy) lub doustne antykoagulanty (leki stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi);
− pacjent jest leczony elektrowstrząsami;
− pacjent ma chorobę niedokrwienną serca;
− u pacjenta w przeszłości występowały napady manii lub hipomania. Faza maniakalna charakteryzuje się niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli pacjent sądzi, że znajduje się w stanie ostrej fazie manii, należy zwrócić się do lekarza; − u pacjenta występowały przypadki zaburzeń psychicznych (złudzenia, halucynacje, ciężkie zaburzenia myśli, nieprawidłowe wahania nastroju lub nieprawidłowe zachowania);
− u pacjenta występują lub występowały problemy z sercem lub jeśli pacjent przebył niedawno zawał serca;
− pacjent ma wolną spoczynkową częstość pracy serca i (lub) jeśli pacjent może mieć niedobór elektrolitów z powodu przedłużającej się, ciężkiej biegunki i wymiotów albo stosowania leków moczopędnych;
− pacjent ma szybkie lub nieregularne bicie serca, zasłabnięcia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, które to objawy mogą wskazywać na zaburzenia rytmu serca;
− u pacjenta występują lub w przeszłości występowały problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku).
Uwaga:
Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub podobnych schorzeń, poprawa stanu pacjenta nie następuje natychmiast po rozpoczęciu leczenia. Poprawa samopoczucia może nastąpić dopiero po kilku tygodniach stosowania leku Oroes. W przypadku napadów lęku panicznego poprawa następuje zwykle po 2-4 tygodniach leczenia. W początkowym okresie terapii niektórzy pacjenci mogą odczuwać nasilenie lęku, który ustąpi jeżeli leczenie jest kontynuowane. W związku z tym należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza oraz nie przerywać stosowania leku ani nie zmieniać dawkowania bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Dzieci i młodzież
Lek Oroes nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków z tej grupy pacjenci w wieku poniżej 18 lat narażeni są na zwiększone ryzyko działań niepożądanych takich jak: próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to lekarz może przepisać lek Oroes pacjentom w wieku poniżej 18 lat jeśli uważa, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie. Jeżeli pacjentowi poniżej 18 roku życia przepisano lek Oroes i w związku z tym mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości, należy ponownie skontaktować się ze swoim lekarzem.
Jeśli u pacjenta poniżej 18 roku życia przyjmującego lek Oroes pojawi się lub nasili którykolwiek z objawów wymienionych powyżej, należy poinformować o tym swojego lekarza. Ponadto, nie wykazano dotychczas długoterminowego wpływu leku Oroes na bezpieczeństwo dotyczące wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego w tej grupie wiekowej.
Lek Oroes a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Następujące leki mogą mieć wpływ na działanie leku Oroes, jak również lek Oroes może mieć wpływ na działanie innych leków. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:
− nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO) zawierające takie substancje czynne, jak: fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina. Nie należy stosować tych leków w połączeniu z lekiem Oroes. Jednoczesne ich zastosowanie może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych włącznie z wystąpienie zespołu serotoninowego. Jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Oroes. Po zakończeniu stosowania leku Oroes należy zaczekać 7 dni zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków;
− odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A) zawierające moklobemid (lek stosowany w leczeniu depresji) nie powinny być stosowane w połączeniu z lekiem Oroes, a jeśli ich zastosowanie jest konieczne, to wyłącznie pod nadzorem lekarza. Leki te zwiększają ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego;
− nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B) zawierające selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona) nie powinny być stosowane w połączeniu z lekiem Oroes, a jeśli ich zastosowanie jest konieczne, to wyłącznie pod nadzorem lekarza. Leki te zwiększają ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego;
− antybiotyk linezolid- odwracalny, nieselektywny inhibitor monoaminooksydazy MAO-A nie powinien być stosowany w połączeniu z lekiem Oroes, a jeśli jego zastosowanie jest konieczne, to wyłącznie pod nadzorem lekarza. Lek ten zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego;
− leki stosowane w chorobach serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca, takie jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i niektóre leki przeciwdrobnoustrojowe (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna podawana dożylnie, pentamidyna, leki przeciwmalaryczne zwłaszcza halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). Leków tych nie należy stosować w połączeniu z lekiem Oroes. Należy zwrócić się do lekarza w razie jakichkolwiek dalszych pytań;
− lit (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofan (suplement diety który jest przekształcany do serotoniny);
− imipraminę i dezypraminę (stosowane w leczeniu depresji);
− sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu). Mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych takich jak zespół serotoninowy;
− cymetydynę, omeprazol, esomeprazol lub lansoprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), fluwoksaminę (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidynę (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Leki te mogą spowodować zwiększenie stężenia escytalopramu we krwi i konieczność dostosowania dawki;
− dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum)
– lek ziołowy stosowany w depresji – może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych;
− leki które mają wpływ na krzepnięcie krwi, takie jak: kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki przeciwbólowe), niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (nietypowe leki przeciwpsychotyczne i fenotiazyna) oraz większość trójpierścieniowych leków antydepresyjnych. Ryzyko wydłużonego czasu krwawienia zwiększa się również, jeśli podczas leczenia pacjent stosuje tiklopidynę lub dipyridamol (leki stosowane w celu zmniejszenia ryzyka zakrzepicy) lub doustne leki przeciwzakrzepowe takie jak: warfaryna, dipyrydamol i fenprokumon (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi). Lekarz prawdopodobnie będzie kontrolował czas krzepnięcia na początku oraz pod koniec leczenia lekiem Oroes, aby sprawdzić czy dawka leków przeciwzakrzepowych jest nadal odpowiednia;
− meflochinę (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (stosowany w silnych bólach) ze względu na ryzyko obniżenia progu drgawkowego;
− neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii i (lub) psychoz, takie jak: fenotiazyna, tioksanten i butylfenon) oraz leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) ze względu na ryzyko obniżenia progu drgawkowego;
− flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu krążenia), dezypraminę, klomipraminę i nortryptylinę (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydon, tiorydazynę i haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Może być wymagana zmiana dawkowania leku Oroes.
Lek Oroes z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Oroes można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Tak jak w przypadku wielu leków, nie zaleca się jednoczesnego przyjmowanie leku Oroes i alkoholu. Oroes, 20 mg, tabletki powlekane, zawiera 20 mg escytalopramu (w postaci escytalopramu szczawianu).
- Pozostałe składniki to:
Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynia
Otoczka tabletki: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400 11
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Nie należy stosować leku Oroes w ciąży lub w okresie karmienia piersią, dopóki pacjentka nie omówi z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.
Ciąża
W przypadku stosowania leku Oroes w czasie ciąży nigdy nie należy nagle przerywać leczenia.
Jeśli pacjentka przyjmuje lek Oroes w ostatnich trzech miesiącach ciąży należy poinformować o tym lekarza. Pacjentka powinna zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić (przeważnie w ciągu 24 godzin po porodzie) następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania ciepłoty ciała, trudności w ssaniu, wymioty, małe stężenie glukozy we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Oroes. Przyjmowanie podczas ciąży leków takich jak Oroes, zwłaszcza w trzech ostatnich miesiącach ciąży, może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN). Stan ten objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą i występuje zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.
Karmienie piersią
Lek Oroes jest prawdopodobnie wydzielany do mleka matki. Istnieje ryzyko, że lek może mieć wpływ na noworodka. Jeśli pacjentka karmi piersią nie powinna przyjmować leku Oroes przed omówieniem z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Płodność
W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram - lek podobny do escytalopramu - wpływa na jakość spermy. Teoretycznie może to mieć wpływ na płodność, jednak dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Uwaga: Ten lek może upośledzać zdolność reagowania oraz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi jak wpływa na niego lek Oroes.