Kiedy nie stosować leku Hydrocortisonum Jelfa:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną hydrokortyzon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli pacjent ma układowe zakażenie grzybicze
Działania niepożądane występujące po stosowaniu hydrokortyzonu można ograniczyć stosując tylko konieczną, minimalną dawkę możliwie krótko. Jeżeli pacjent stosuje lek Hydrocortisonum Jelfa długotrwale:
- może rozwinąć się niedoczynność kory nadnerczy, która może się utrzymywać przez kilka miesięcy po zakończeniu leczenia. Nie należy wtedy nagle odstawiać leku, ponieważ mogą wystąpić objawy ostrej niedoczynności (zmniejszonego działania) kory nadnerczy;
- w razie współistniejącej choroby, urazu lub zabiegu chirurgicznego należy zwrócić się do lekarza celem zwiększenia dawki hydrokortyzonu;
- po długotrwałym leczeniu, odstawienie kortykosteroidów może wywołać różne objawy, w tym gorączkę, ból mięśni, bóle stawów i złe samopoczucie.
Szczególna ostrożność i częsta kontrola lekarska jest wymagana w następujących przypadkach:
- zakażenia ropne;
- aktywny lub utajony wrzód trawienny z zagrożeniem perforacji;
- osteoporoza (szczególnie u kobiet w okresie pomenopauzalnym);
- nadciśnienie;
- zastoinowa niewydolność krążenia;
- cukrzyca;
- przebyta miopatia posteroidowa;
- przebyta ciężka psychoza maniakalno-depresyjna (zwłaszcza psychoza posteroidowa);
- jaskra (również jeżeli choroba występuje w rodzinie);
- marskość lub uszkodzenie wątroby;
- niewydolność nerek;
- padaczka;
- owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego;
- świeża anastomoza jelitowa;
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
- uchyłkowatość jelit;
- osłabienie mięśni (myasthenia gravis);
- opryszczka oka, zagrażająca perforacją rogówki;
- niedoczynność tarczycy;
- przebyta gruźlica;
- predyspozycje do wystąpienia zakrzepowego zapalenia żył.
Hydrokortyzon powoduje opóźnienie wzrostu. Leczenie powinno być ograniczone do stosowania minimalnej dawki możliwie jak najkrócej. Wzrost i rozwój dziecka należy ściśle monitorować.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, również tych, które wydawane są bez recepty. Niektóre leki mogą nasilić działanie Hydrocortisonum Jelfa i lekarz może chcieć uważnie monitorować stan pacjenta przyjmującego takie leki (w tym niektóre leki na HIV: rytonawir, kobicystat). Fenytoina, fenobarbital, ryfampicyna, piramidon, karbamazepina przyśpieszają metabolizm hydrokortyzonu i osłabiają jego działanie. Erytromycyna i ketokonazol mogą hamować metabolizm hydrokortyzonu, w takim przypadku może być konieczne zmniejszenie dawki hydrokortyzonu. Równoczesne stosowanie cyklosporyny i hydrokortyzonu powoduje zwolnienie metabolizmu obu leków i nasilenie ich działania; lekarz powinien zlecić monitorowanie stężenia cyklosporyny.
W ciąży i w okresie karmienia piersią, lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.
Ciąża: Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku wyraźnego zalecenia lekarza, gdy w jego opinii spodziewana korzyść dla matki przeważa nad możliwym zagrożeniem dla płodu. Hydrokortyzon przenika przez łożysko i występuje niewielkie ryzyko wystąpienia rozszczepu podniebienia oraz hamowanie wewnątrzmacicznego wzrostu u płodu. Noworodki urodzone przez matki, które podczas ciąży otrzymywały znaczne dawki hydrokortyzonu, powinny pozostawać pod obserwacją, ze względu na ryzyko wystąpienia niedoczynności kory nadnerczy.
Karmienie piersią: Hydrokortyzon przenika do mleka kobiecego i może u dziecka karmionego piersią zmniejszać wytwarzanie wewnątrzustrojowych glikokortykosteroidów, hamować wzrost i powodować inne działania niepożądane. Zaleca się zaprzestanie karmienia piersią w okresie przyjmowania dużych dawek leku.
Nie stwierdzono, aby lek wywierał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.