Kiedy nie stosować leku Heparinum WZF:
- jeśli pacjent ma uczulenie na heparynę lub alkohol benzylowy, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli pacjent ma niepoddające się kontroli krwawienia z miejsc takich jak, np.: wrzód trawienny, miejsca objęte procesem nowotworowym, żylaki odbytu;
- jeśli u pacjenta stwierdzono krwotok wewnątrzczaszkowy, zakrzepicę naczyń krwionośnych mózgu, zagrażające poronienie, bakteryjne zapalenie wsierdzia (najbardziej wewnętrzna warstwa serca), zmiany w siatkówce oka (retinopatie);
- jeśli pacjent ma hemofilię, skazy krwotoczne (z wyjątkiem zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego);
- jeśli pacjent ma lub miał wcześniej zmniejszoną liczbę płytek krwi;
- jeśli pacjent ma choroby wątroby o ciężkim przebiegu;
- jeśli pacjent ma plamicę (zmiany skórne w postaci pojedynczych lub zlewających się wybroczyn);
- jeśli pacjent ma czynną gruźlicę;
- jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze o ciężkim przebiegu;
- jeśli pacjent ma zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych, objawiające się powstawaniem skórnych wybroczyn i obrzęków;
- jeśli pacjent doznał rozległych urazów;
- przed operacjami okulistycznymi i neurochirurgicznymi (operacje mózgu).
Lekarz zachowa szczególną ostrożność podczas stosowania leku Heparinum WZF oraz podejmie właściwe postępowanie:
- jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na heparyny drobnocząsteczkowe;
- jeśli pacjent ma cukrzycę;
- jeśli u pacjenta występowała kwasica metaboliczna (pojawienie się we krwi kwaśnych produktów przemiany materii, np. węglowodanów);
- jeśli u pacjenta występują dolegliwości powodujące zwiększenie stężenia potasu we krwi lub pacjent stosuje leki oszczędzające potas, ponieważ heparyna może spowodować zwiększenie stężenia potasu we krwi;
- jeśli u pacjenta wystąpi zmniejszenie liczby płytek krwi (gdy heparynę stosuje się długotrwale);
- jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby;
- jeśli pacjentka ma więcej niż 60 lat i stosuje heparynę długotrwale, ponieważ istnieje zagrożenie wystąpienia powikłań krwotocznych;
- jeśli pacjent jest w podeszłym wieku.
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta po przeprowadzeniu zabiegu ze znieczuleniem rdzeniowym lub zewnątrzoponowym, wystąpią objawy takie jak: ból pleców, zaburzenia czuciowe, ruchowe, zaburzenia czynności jelita grubego lub pęcherza moczowego (np. nietrzymanie moczu). Podczas długotrwałego stosowania leku Heparinum WZF lekarz może zalecić oznaczanie liczby płytek krwi. W przypadku stwierdzenia zmniejszenia liczby płytek lekarz zaleci zaprzestanie stosowania heparyny.
Heparinum WZF oraz inne stosowane jednocześnie leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie, w szczególności dotyczy to leków wymienionych poniżej.
Działanie przeciwzakrzepowe heparyny nasilają:
- kwas acetylosalicylowy, fenylbutazon, indometacyna (leki przeciwzapalne);
- dipirydamol, antytrombina III (leki przeciwzakrzepowe);
- cefamandol, cefoperazon (antybiotyki – leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);
- dekstran (stosowany jako płyn krwiozastępczy).
Działanie przeciwzakrzepowe heparyny osłabiają:
- nitrogliceryna, zwłaszcza podawana dożylnie (lek rozszerzający naczynia krwionośne, głównie żylne);
- glikozydy naparstnicy (stosowane w chorobach serca);
- tetracykliny (antybiotyki – leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);
- nikotyna (zawarta w tytoniu);
- chinina (lek przeciwmalaryczny);
- leki przeciwalergiczne.
Stosowanie heparyny i leków na nadciśnienie z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (np. enalapryl, kaptopryl) może być przyczyną wystąpienia zwiększonego stężenia potasu we krwi. Podczas stosowania heparyny i tzw. leków trombolitycznych, powodujących rozpuszczenie skrzepów (np. streptokinaza) zwiększa się ryzyko komplikacji krwotocznych. Jednoczesne podawanie heparyny i aprotyniny (lek zmniejszający krwawienie) może powodować wydłużenie czasu wykrzepiania pełnej krwi.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lekarz może zalecić stosowanie Heparinum WZF w ciąży w ściśle uzasadnionych przypadkach, po szczegółowym rozważeniu ryzyka i korzyści dla kobiety. Lek należy szczególnie ostrożnie podawać w trzecim trymestrze ciąży oraz w okresie okołoporodowym z uwagi na ryzyko wystąpienia krwawień. Jeżeli pacjentka jest w ciąży i zamierza skorzystać ze znieczulenia zewnątrzoponowego podczas porodu, nie powinna stosować heparyny. Należy porozmawiać o tym z lekarzem. Bezpieczeństwo stosowania Heparinum WZF do przepłukiwań dożylnych cewników i kaniul u kobiet w ciąży nie jest ustalone, ale nie należy spodziewać się, aby zastosowane w tym celu dawki heparyny stanowiły zagrożenie. Heparyna nie przenika do mleka kobiecego.
Heparinum WZF nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.