Kiedy nie stosować leku Calcium chloratum WZF:
- jeśli pacjent ma uczulenie na wapnia chlorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- jeśli u pacjenta występuje hiperkalcemia (zbyt wysokie stężenie wapnia we krwi);
- jeśli u pacjenta występuje hiperkalciuria (zbyt duże stężenie wapnia w moczu);
- jeśli pacjent ma kamicę nerkową;
- jeśli pacjent ma ostrą niewydolność nerek;
- jeśli pacjent ma migotanie komór serca
Ostrzeżenia i środki ostrożności: Przed rozpoczęciem stosowania Calcium chloratum WZF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Jeżeli u pacjenta stwierdzono zmniejszone stężenie wapnia w surowicy wynikające z niewydolności nerek, kwasicę oddechową lub niewydolność oddechową, nie zaleca się stosowania wapnia chlorku, z uwagi na jego właściwości kwasowe. 2 Leku nie podawać podskórnie lub domięśniowo, ponieważ w miejscu podania może wystąpić martwica tkanek. Lek podawać powoli do dużych żył centralnych, aby uniknąć podrażnienia żył i zapobiec wystąpieniu działań niepożądanych. Po wstrzyknięciu leku może wystąpić obniżenie ciśnienia tętniczego. Podanie leku ze zbyt dużą szybkością i (lub) w zbyt dużych dawkach, prowadzących do wystąpienia dużych stężeń wapnia we krwi docierającej do serca, może spowodować ryzyko wystąpienia utraty przytomności z przyczyn sercowych.
U niemowląt leku nie należy wstrzykiwać do żył znajdujących się na głowie. Nie podawać leku doustnie niemowlętom, ponieważ może wystąpić ciężkie podrażnienie przewodu pokarmowego.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
- Podawanie dożylne soli wapnia pacjentom przyjmującym glikozydy nasercowe (np. digoksynę) grozi wywołaniem groźnych zaburzeń rytmu serca. Jeśli podanie leku w takim przypadku jest konieczne, należy podawać go powoli w małych porcjach, najlepiej we wlewie kroplowym w warunkach oddziału intensywnej terapii.
- Tiazydowe leki moczopędne (np. hydrochlorotiazyd) stosowane w leczeniu nadciśnienia mogą nasilać ryzyko wystąpienia zwiększonego stężenia wapnia w surowicy powyżej normy fizjologicznej (hiperkalcemii).
- Bisfosfoniany (pochodne kwasu bisfosfoniowego) stosowane w leczeniu osteoporozy lub choroby Pageta mogą oddziaływać z wapnia chlorkiem, czego skutkiem jest zmniejszenie wchłaniania bisfosfonianów.
- Sole wapnia zmniejszają wchłanianie antybiotyków z grupy tetracyklin.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek może być stosowany u kobiet w ciąży, jeśli w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Wapnia chlorek przenika do mleka kobiecego w tak małych ilościach, że nie wywiera to wpływu na karmione dziecko.
Lek nie wywiera wpływu na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.